Nagyoyosi ako sa gazeebo habang tumitilamsik sa aking balat ang tubig-ulan. Basa ang aking pantalon at sapatos. Heavy news day. Pakiramdam ko, nakakulong ako at hindi makaalpas. Gusto kong umuwi at magtago sa ilalim ng maraming unan at magpakalunod sa makakapal na kumot, pero hindi ko magawa.
Wala akong magawa. Wala akong lablayp. At wala akong magawa. :))
Lablayp bigla?
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteKaw na may gazeebo. Haha. Ingat sa ulan at baha! :)
ReplyDeleteUna, akala ko ba tumigil ka na sa pagyoyosi? Pano na lang ang iyong singing voice? Shet. Kailangan talagang isingit lagi ang lablayp? Hahahahha. Gusto ko yan!
ReplyDelete