Habang
pauwi ako kanina, iniisip ko kung bakit nga ba natin binibigyan ng deadline ang
mga sarili natin sa kung hanggan kalian lang tayo pwede magkita at magusap
personally o sa text man.
Gusto
kita pero ayoko ng commitment kasi alam kong hindi kita dapat pagkatiwalaan at
marami pang ibang bagay akong dapat isipin bago ko tuluyang tanggapin na gusto
kita but I miserably miss you, evil.:(
Pero
syempre, kasalanan ko naman kasi I let myself drown with this feeling. At
kailangan kong tanggapin na kahit ikaw ang nagsimula, ako ang kailangang
tumapos sa kung ano man ang mayroon tayo.
Ayon
nga sa tulang Bonsai ni Edith Tiempo, scale all your love down to a cupped
hand’s size para alam mo kung paano ito hahawakan at iko-control. Para hindi ka
malula sa pagmamahal.
Mahirap,
but I am coping.
Chingu, I'm just here, too, if you want to share this with me. :)
ReplyDelete