Kating kati na naman akong bisitahin ang account nya sa facebook. Buti na lang eh medyo duwag din ako't di ko kayang makita na may bago na naman syang kaharutan. Ang hirap. Minsan nga'y naiisip ko na mas mabuti na rin sigurong magkaron na sya ng bagong lovelife, yung seryoso, di yung puro pa-kilig at pa-display lang ang alam. Syempre sigurado namang magnga-ngangawa rin ako kapag nagkatotoo yun,
pero at least eh one time big time na sampal yun sa mukha ko, masakit, pero alam kong mas madali akong magigising.

Pagnagkataon, di ko na iisipin na siguro'y mahal nya pa rin ako't puro pagpapaselos lang ang ka-kornihan nila sa facebook.
Di ko na rin pag-iisipan ng masinsinan kung para sa'kin ba yung mga double meaning nyang status.
Di na rin ako magbabakasakaling takaw at lunod lang siya sa pride nya, kunsabagy eh swerte sya't mas matangkad na sakanya ang iniingatan niyang ego.
At lalong lalo nang hindi na rin ako dadalaw sa wall nya dahil isa na sya, sila, sa mga taong pinaglililibak ko noon, yun bang lantaran ang buhay pag-ibig, kulang nalang eh gawan nila ng pelikula o teleserye ang kabaduyan nila.

Ewan. Ang kati kasi. Siguro'y dahil pagaling na. ganyan daw ang mga sugat sabi ng nanay ko,
wag daw kamutin kasi'y pepeklat rin lang naman.